Koła Żywego Różańca

 1. Co to jest Żywy Różaniec?

Żywy Różaniec to wspólnota założona przez sługę Bożą Paulinę Jaricot w Lyonie w 1826 r., zatwierdzona przez papieża Grzegorza XVI konstytucją Benedicentes Domino w 1832 r. W Polsce praktyka Żywego Różańca stała się znana już pod koniec XIX wieku.

Każde koło Żywego Różańca składa się z 20 osób, które zobowiązują się do codziennego odmawiania jednej dziesiątki różańca (Ojcze nasz… 10 x Zdrowaś Maryjo…, Chwała Ojcu…).

Odmawia się jedną tajemnicę różańca przez cały miesiąc, a na comiesięcznym spotkaniu następuje zmiana tajemnicy.

2. W jakich intencjach modlą się osoby należące do Żywego Różańca?

W łączności z całym Kościołem Żywy Różaniec podejmuje jako główną intencję swoich modlitw Papieską Intencję Ogólną i Papieską Intencję Misyjną oraz chętnie przyjmuje specjalne intencje polecane przez biskupa miejsca. Może modlić się także w specjalnej intencji danego koła.

Szczegółowa intencja rodzinnych kół różańcowych działających w naszej parafii brzmi:

Za dzieci rodziców z kołek rodzinnych o Boże błogosławieństwo dla nich i opiekę Najświętszej Maryi Panny; za dzieci poczęte o dar życia dla nich i Boże błogosławieństwo dla ich rodziców; za małżeństwa, które proszą Pana o dar rodzicielstwa; za rodziny zagrożone rozpadem, te, które trapią konflikty, złe relacje, a także te, które borykają się z różnymi trudnościami dnia codziennego; o Boże błogosławieństwo i potrzebne łaski dla naszych rodzin oraz o założenie świętej rodziny dla osób samotnych.

3. Dlaczego lepiej przyłączyć się do wspólnoty Żywego Różańca niż odmawiać różaniec samemu?

Wszyscy członkowie Żywego Różańca są otoczeni modlitwą pozostałych członków Żywego Różańca, zarówno za życia, jak i po śmierci.

Jak zapewniała Paulina Jaricot dzięki wspólnotowej modlitwie różańcowej odmawiając tylko jedną dziesiątkę różańca, zyskuje się zasługi jak za odmówienie wszystkich jego części.

Ponadto na podstawie przywileju udzielonego przez Stolicę Apostolską (dekret Penitencjarii Apostolskiej z dnia 25.10.1967), każdy z członków Żywego Różańca może zyskać odpust zupełny pod zwykłymi warunkami w dniu:

- przyjęcia do Stowarzyszenia Żywego Różańca
- uroczystości Narodzenia Pańskiego
- uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego
- uroczystości Zwiastowania Pańskiego
- uroczystości Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
- wspomnienia Najświętszej Maryi Panny Różańcowej
- uroczystości Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny
- święta Ofiarowania Pańskiego
- uczestniczy w dobrach duchowych Zakonu Kaznodziejskiego
Warto pamiętać, że wszystkie osoby żyjące modlitwą różańcową są adresatami obietnic Matki Bożej dla odmawiających różaniec. Podczas swoich objawień Maryja wielokrotnie prosiła o tę właśnie modlitwę, zaznaczając, że można dzięki niej wyprosić wiele łask i że jest ona największą siłą świata.

4. Jakie są obowiązki osób należących do Żywego Różańca?

Wg Statutu Stowarzyszenia „Żywy Różaniec” zadania i obowiązki członków Żywego Różańca to:

- codzienne rozważanie jednej wyznaczonej tajemnicy różańca świętego (opuszczenie tej modlitwy nie sprowadza grzechu ciężkiego)
- udział w comiesięcznym spotkaniu formacyjnym połączonym ze zmianą tajemnic
- uczestnictwo w życiu sakramentalnym Kościoła
- rozszerzanie czci Najświętszej Maryi Panny przykładem życia i działalnością apostolską, zwłaszcza przez krzewienie modlitwy różańcowej
- odważne stawanie w obronie wiary
- udział w pogrzebie osoby należącej do koła żywego różańca
5. Co to są papieskie intencje ogólne i misyjne?

Ojciec Święty prosi wszystkie osoby ochrzczone, w tym zwłaszcza osoby życia konsekrowanego i członków wspólnot modlitewnych o modlitwę w intencjach, które wyznacza na kolejny rok.

6. Co to są dobra Zakonu Kaznodziejskiego?

Są to wszystkie łaski wypraszane przez członków zakonu św. Dominika.

7. Jakie są obietnice Matki Bożej dla odmawiających różaniec?

Streszczenie obietnic złożonych przez Najświętszą Maryję Pannę św. Dominikowi, który pierwszy otrzymał od Niej różaniec, oraz bł. Alanowi de la Roche, dominikańskiemu zakonnikowi, który niezwykle przyczynił się do rozpowszechnienia nabożeństwa różańcowego w wieku XV:

1. Wszyscy, którzy wiernie służyć mi będą, odmawiając różaniec święty, otrzymają pewną szczególną łaskę.
2. Obiecuję moją specjalną obronę i największe łaski wszystkim tym, którzy będą odmawiać różaniec.
3. Różaniec będzie potężną bronią przeciwko piekłu; zniszczy występek i rozgromi herezję.
4. Cnoty i święte czyny zakwitną – najobfitsze zmiłowanie dla dusz uzyska od Boga; serca ludzkie odwróci od próżnej miłości świata, a pociągnie do miłości Boga i podniesie je do pragnienia rzeczy wiecznych. O! Ileż dusz uświęci tą modlitwą.
5. Dusza, która poleca mi się przez różaniec – nie zginie.
6. Ktokolwiek odmawiać będzie pobożnie różaniec święty, rozważając równocześnie tajemnice święte, nie dozna nieszczęść, nie doświadczy gniewu Bożego, nie umrze nagłą śmiercią; nawróci się, jeśli jest grzesznikiem, jeśli zaś sprawiedliwym – wytrwa w łasce i osiągnie życie wieczne.
7. Prawdziwi czciciele mego różańca nie umrą bez sakramentów świętych.
8. Ci, którzy będą odmawiali różaniec, znajdą podczas swego życia i w chwili śmierci światło Boże oraz pełnię Bożej łaski i będą mieli udział w zasługach błogosławionych.
9. Codziennie uwalniam z czyśćca dusze, które mnie czciły modlitwą różańcową.
10. Rozszerzającym mój różaniec przybędę z pomocą w każdej potrzebie.
11. Otrzymałam od mojego Boskiego Syna obietnicę, że wszyscy obrońcy różańca będą mieli za wystawienników cały dwór niebieski w czasie ich życia i w godzinę śmierci.
12. Odmawiający mój różaniec są moimi dziećmi, a braćmi Jezusa Chrystusa, Syna mojego Jednorodzonego.
13. Nabożeństwo do mego różańca jest wielkim znakiem przeznaczenia dla nieba.